KÖLELİKTEN GERÇEK MUTLULUĞA
Benim çocukluğumdaArabistab Yarımadası'nın her tarafında çok kanlı savaşlar olurdu. Bir birine düşman olan kabileler, yılın birkaç ayı hariç her zamandeğerine saldırırlar, bir çok insanın ölümüne sebeb olurlardıAnnemle akrabalarımızı zşiyarete gittiğimiz bir gün, yine böyle bir saldırı oldu. Silahlı atlılar çevremizi sardılar ve beni yakalayıp daha önce hiç gitmediğim bir şehre, Mekek'ye götürdüler.
O zaman dokuz yada on yaşındaydım. Benim gibiyüzlerce esirin bulunduğu kocaman bir panayırda beni satılığa çıkardılar. Aradan fazla zaman geçmemişti ki güler yüzlü bir adam geldi, beni satın aldı. Daha sonra da götürdü, ''Hala'' diye hitap ettiği bir hanıma teslim etti. Artık evim burasıydı.
Yeni evimde çok farklı bir güzellik vardı. İsminin hatice R:A. ğrendiğimhanım ile genç eşi, bana çok iyi davranıyorlardı. Eşinin ismi Muhammed s.a.v idi. Ben onu'efendim olarak değil, bir köle olduğumu unutturmuşlardı. Sanki onların çocuklarından biriydim.Benimle yiyecekelrini paylaşıyorlar, bana çok güzel davranıyorlardı.
Günler böyle geçiyorken babam Harise ve amcam kab da durmadan arpyorlarmış. sonunda izimi bulmuşlar, beni almaya geldiler.
Efendim Muhammed s.a.v seçimi bana bıraktı ve şöyle dedi:
''Sevgili Zetd, ben seni zorlamıyorum. istersen babana git, istersen benimle kal''.
Ben babamı ve amcamı çok seviyordum ama efendimi de bırakıp gitmek istemiyordum. Babama sarıldım, sonra verdiğim kararı açıkladım.
''Ben mekke'deEfendim Muhammed'in s.a.v yanında kalmak istiyorum baba sizi çok seviyorum, ama buradaki huzuru mutluluğu hiç bir yerde bulamam''.
Beni zorlaMekke'de tutulduğumuzu zanneden babam, kararıma çok şaşırdı tabi. Biraz üzgün fakat içi rahat olarak memleketimize geri döndü.
