Karanlığı süpürerek bitiremezsin,
Ya güneş doğmalı sende, ya da kabuğunu kırıp çiçek açmalısın.
Kötülüğü kötüleyerek sonlandıramazsın,
Ya nokta olmalısın ya da keskin bıçak.
İyiliği seyreyleyerek çoğaltamazsın,
Ya nehir olmalısın ya da rüzgar.
Geçmişi yük edip yürüyemezsin,
Ya silgi olmalısın ya da fırça.
Uykuda rüyayı fehmedemezsin,
Yası, çaresi yok, UYANmalısın..