Nuh Der Peygamber Demez
Sual: İnatçı bir Müslümana, (Nuh der, peygamber demez) demek niçin küfür oluyor?
CEVAP
Önce bu deyimin ne anlama geldiğine bakalım:
Bir kimse, o kadar inatçı ki, herkesçe bilinen bir gerçeği bile, kabul etmez inkâr eder demektir. Hıristiyanlar ve Yahudiler dâhil herkesin peygamber olarak bildiği Nuh aleyhisselama, peygamber dememekte inat eder demektir. İsa aleyhisselama peygamber demiyor dense, Yahudiler demediği için geneli kaplamaz. Muhammed aleyhisselama peygamber demiyor dense, Hıristiyanlar da demiyor. İttifakla herkesin kabul ettiği Nuh aleyhisselam örnek gösteriliyor. (Adam, Nuh diyor da, Ona peygamber demeye dili varmıyor) anlamındadır.
Küfür olmasının sebebiyse şudur:
(Sen inatta o kadar ileri gidiyorsun ki, Nuh aleyhisselamın peygamberliğini inkâr ediyorsun) denmiş oluyor. O da Müslüman olduğuna ve bunu inkâr etmediğine göre, (Sen Nuh aleyhisselama peygamber demiyorsun) denilince, küfürle suçlanmış oluyor. Hâlbuki Peygamber efendimiz, (Kendisine kâfir denilen kimse, gerçekte kâfir değilse, ona kâfir diyenin kendisi kâfir olur) buyuruyor. Yani inatçı Müslüman, kâfir olmadığı halde, ona kâfir dendiği için bu söz küfür oluyor. Ama bu sözü inatçı kâfir için söylemekte mahzur yoktur. Kâfire, (Sen inadından Nuh der, peygamber demezsin) demekte hiç mahzur olmaz.
Vehhabiler, Âdem, Şit, İdris ve Nuh’a [aleyhimüsselam] kadar olan peygamberlere peygamber demiyorlar. Onun için, (Vehhabiler, Âdem der peygamber demez, İdris der peygamber demez) denirse mahzuru olmaz, yerinde söylenmiş olur.
Arap oOayım Demek
Sual: Anladıysam Arap olayım demek küfür olur mu?
CEVAP
Bu sözü din düşmanları çıkarmıştır. Arap, güzel demektir; siyah, zenci demek değildir. Bugün Arap denilen kimseler Arap değil, çoğu fellah, kimileri de zencidir. Zengibar’dan, Habeşistan’dan gelenlere de, kasıtlı olarak Arap demişlerdir.
Peygamber efendimiz Arap idi. Araplar beyaz, buğday benizli olur. Bilhassa Peygamberimizin sülalesi beyaz ve çok güzel idi. Günümüzde de bu mübarek soydan gelen seyyidler var, hiçbiri zenci değildir. Peygamberimizin vefatında, Eshab-ı kiramın hepsi, sonra da evlatları, İslamiyet’i dünyaya yaymak için, Arabistan’dan çıktı. Asya’nın ötelerine, Afrika’ya, Kıbrıs’a, İstanbul’a, her yere dağıldı. Allah’ın dinini, Onun kullarına tanıtmak için canlarını feda ettiler. Bu geniş topraklar, o mübarek şehitlerle doludur. Sultan II. Abdülhamit Han’ın amirallerinden Eyüp Sabri Paşa, Mirat-ül-haremeyn kitabında, Mekke şehrinde, iki Arap evinin kalmış olduğunu yazmaktadır. Bugün ise hiç yoktur.
Bugün kendilerine Arap denilen kimselerin yanlışlıkları ve sapıklıkları yüzünden Arap kelimesine hakaret etmek yanlış olur. Seyyidler Arap’tır. Genelde, İslamiyet’i kötülemek için Arap kötülenmektedir. İslamiyet’i kötülemek için, dinin emirlerine irtica denmesi gibidir. Bu oyuna gelmemelidir. Dinimizde ırk üstünlüğü yoktur. Ama bazı milletler diğerlerinden daha faziletli olabilir. Bunun için Peygamber efendimiz buyuruyor ki:
(Müslüman Arabı sevmek imandandır.) [İ.Neccar]
Ebu cehil gibi dinsiz Arabı sevmemek de, imandandır.
FANİ DUNYA FORUM HABERLER
