MHASEBE - VARMI BÖYLE BİR AMELİMİZ
Hayatımız devam ettikçe Resulüllah Efendimizin anlattığı hadiseyi hep hatırlayalım.
Peygamber Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in kutlu beyanlarından bir ihlâs destanı:
“İslamiyet’ten önceki devirlerde üç arkadaş yolculuğa çıktı. Akşam olunca geceyi geçirecek bir yer aramaya başladılar. Sonunda küçük bir mağara bulup içine girdiler. Onlar içeride istirahat ederlerken dağdan büyük bir kaya parçası yuvarlanarak mağaranın ağzını kapattı. Kaya büyüktü. Çıkış imkânsız görünüyordu. Ne yapacaklarını düşündüler. Sonunda birinin aklına bir fikir geldi. Birinci arkadaşın aklına gelen amel:
“Arkadaşlar! Herkes hayatında halisane yaptığı bir iyiliği (Sırf Allah için yaptığı bir ameli) anlatsın ve o iyilik hürmetine Allah’a bizi kurtarması için dua etsin.”
Ana-babama olan saygım hürmetine! “Allah’ım! Sen de biliyorsun ki benim yaşlı bir annem ve babam vardı. Onlara çok hürmet gösterirdim.
Onlara yedirmeden yemez, içirmeden içmezdim.
Bir gün odun toplamaya gittiğimde çok uzaklaşmıştım, bu yüzden eve geç geldim. Annem ve babamın sütünü geciktirmemek için hemen sütü sağdım. Sütlerini hazırlayıp içeri girdiğimde onların uyumuş olduklarını gördüm. Sütlerini içmeden uyuyakalmışlardı. Onlara yedirip içirmeden ne ben ne çocuklarım bir şey yiyip içebilirdik. Bu durumda çocuklarıma da süt içirmek istemedim. Elimde süt çanağı onların uyanmasını beklemeye başladım. Sabaha karşı uyandıklarında hâlâ ayakta bekliyordum. Sütlerini içirdim ardından çocuklarım ve ben de sütümüzü içtik.
Allah’ım! Ben bunu Senin rızan için yapmışsam ne olur bizi bu durumdan kurtar” dedi. Kaya hafifçe açıldı; ama oradan çıkış mümkün değildi.
İkinci arkadaşı amellerini düşünürken işte yaşayıp anlattığı olay:
“Allah’ım! Sen de biliyorsun ki, amcamın bir kızı vardı ve ben onu çok seviyordum. Fakat o beni istemiyordu. Anne ve babası ölmüşlerdi, kimsesi yoktu; maddi sıkıntı içindeydi. Âdeta kıtlık çekiyordu. Bir gün gelip benden bir miktar borç para istedi. Ben de ona vereceğim para karşılığında çirkin bir teklifte bulundum. Çaresizlikten bu ahlaksızca teklifimi kabul etmek zorunda kaldı. Ona yüklü miktarda para verdim. Tam ona kötülük yapacağım sırada bana ‘Allah’tan kork!” dedi.
Bunun üzerine ona kötülük yapmaktan Seni hatırlayınca vazgeçtim. Verdiğim parayı da ona bıraktım.
Allah’ım bunu Senin rızan için yapmışsam ne olur bizi buradan kurtar!” diye dua etti. Kaya açıldı. Fakat çıkış hâlâ imkansızdı.
Üçüncü arkadaşı amellerini düşünürken işte Allah’ın yardımını celbedip duasının kabulüne vesile olacak yaşayıp anlattığı olay:
“Allah’ım! Sen de biliyorsun ki ben zengin bir adam idim. Yanımda çokça işçi çalıştırırdım.
Ücretlerini de hemen verirdim. Ancak bir gün işçilerden biri ücretini almadan çekip gitti. Ben de onun hakkı olan parayı çalıştırdım. Onunla ticaret yaptım. Aradan uzun zaman geçti, bu para büyük bir servet haline geldi. Bir gün o işçi çıkageldi bana:
‘- Ey Allah’ın kulu! Eskiden senin yanında çalışmıştım. Ücretimi almadan gitmiştim. Ücretimi istiyorum” dedi. Ben de ona:
“Şu gördüğün develer, koyunlar ve hizmetçiler hepsi senin” dedim. Adam:
“Benimle alay etme bana yevmiyemi ver” dedi.
“- Alay etmiyorum hepsi senin. Senin adına ticaret yapıp paranı bir servet haline getirdim. Mallarını götürebilirsin” dedim. Bunun üzerine adam malların hepsini alıp gitti. Kul hakkı diye yemedim.
Allah’ım! Bunu senin rızan için seni memnun edebilmek amacıyla yaptım. Ne olur bizi buradan kurtar!” diyerek duasını tamamladı. Bunun üzerine kaya tamamen açıldı ve üç yolcu yürüyerek mağaradan çıkıp gittiler.”
Bizim düşünüp nefs muhasebesi yaparak zor duruma düştüğümüzde o sıkıntılı zor durumdan kurtulmamıza duamızın kabulüne vesile kılacağımızı umduğumuz amelimiz var mı? Biz de şu soruyu soralım.
Benzer bir durumda karşılaşsak Allah’ın yardımını celbedecek hangi amelimizi vesile kılarak dua edebiliriz? ‘Var mı böyle bir amelimiz?’ sorusuna cevabımız olacak amellerle dolu bir ömür yaşayalım. Böyle bir ömrümüz olsun.
Yaşar Değirmenci.
