Gönderen Konu: Nefs-i Emmaremle Bir Muhavere 2 (Okunma sayısı 324 defa)

fanidunya NET · « : Nisan 06, 2025, 07:47:55 ÖÖ »

Nefs-i Emmaremle Bir Muhavere 2

NEFSE YARDIM

*Birinci bölümde Nefs-i Emmare (NE) ile Akıl-Vicdan (A-V) arasında geçen muhavere anlatılmıştı. Nefs, Aklın ve Vicdanın ileri sürdüğü deliller karşısında hatasını anlamış ve ne yapması gerektiğini, Hak yola nasıl gireceğini sorgulamaya başlamıştı.

*NE; Bunu nasıl yapacağım?

Hem çok hata yaptım. Günahlarım da çoktur.

-A-V; ‘TEVBE-İ NÂSUH’ yap. Allah-ü Teâlâ’ya samimi olarak yalvar. Kur’ân’ın ölçülerini öğren ve o ölçülere göre yaşa. Bir daha da Hak yoldan ayrılma. Böyle yaparsan o zaman Allah’ın aff-ı keremine mazhar olmayı bekleyebilirsin.

*NE; Niye bana bunları tebliğ ediyorsunuz?

-A-V; Bu Allah-ü Teâlâ’nın bir emridir. Ve kullarına bir lütfudur. Hastalık var, hasta var, ama hastane yok, hekim yok. O zaman ihtiyaç içinde olan hastalar, ne yapacaklar? Perişan olup, inim inim inlemezler mi? Hayat çekilmez olmaz mı? Hem öyle inleyip, Ya Rabbi, şifa ver derman gönder (ilaç- hekim vs) demezler mi? Buna merhameti sonsuz olan Sultan-ı Kâinat nasıl müsaade eder?

Bu da öyle bir şey. Maddî hastalıklar derman bulmazsa nihayet dünya hayatını kaybettirir. Ama imansızlık, günahlı hayat ebedi saadeti kaybettirir.

Bu yüzden EMR-İ BİL MARÛF VE NEHY-İ ANİL MÜNKER (İyiliği tavsiye ve kötülükten alıkoyma) yapmak bir vecibedir (1).

*NE; Bunu kim, nasıl yapacak?

-A-V;

1- Güç, kanun gerektiren işleri gücü elinde tutan DEVLET- HÜKÜMET yapacaktır.

2- Sözlü, yazılı, görsel vs. ile nasihât etme işini İLİM ERBABI yapacaktır (Hem fiilleriyle, hem de nasihatleriyle yapacaktır.).

3- Bunların dışında olanlar da yaşamalarıyla, fiilleriyle (hâlen) yapacaklardır. Hayırları amelleriyle gösterecek, şerlerden de kaçınacak ve kalben de hoşlanmayacaklardır.

*NE; Nefisler alışkanlıklarından kolay kolay vazgeçemezler. Kötülükleri, hataları söylenince de bundan hoşlanmayıp, söyleyenlere karşı hasımhane tavır almazlar mı?

-A-V; Şahıslar, kurumlar doğrudan hedef alınmayıp, prensipler, doğrular genel mânâda nazara verilmelidir. Buna bir nevi ‘gömlek dikme denir’.

Nefislere Kur’âni - ilmi ölçülerle manevî bir gömlek dikilir. İhtiyacı olan, üzerine uyan alsın denilir. Yalnız bir şey daha vardır ki, o da; ‘Her söylenen hak-doğru olmalı, fakat her doğru da her yerde söylenmemeli kaidesidir. Zaman, zemin, muhatabların ruh halleri vs nazara alınmalıdır. İnsanları tahkir etmeden, incitmeden, onların iyiliğini istediğinize ve samimi olduğunuza inandırmak gerekir. Her şeyden önce de yaşadığınız şeyleri söylemelisiniz. Yaşamadığınız şeyleri söylemeniz aksi tesir yapar. Yani nasihat edenler yaşayışlarıyla, bilgileriyle işin erbabı, ihlâslı, hasbî, örnek kişiler olmalıdırlar.

*Her şeyde olduğu gibi, Allah’a kul olmanın, hakkı tebliğ etmenin de bir bedeli vardır. Bu bedeli başta Peygamberler (as.), Sıddıklar, Şehidler (şahidler) ve Salih zatlar hep ödemişlerdir. Bundan sonra da ödenecektir. Bu bedel Allah’a kulluk ücretinin yanında hiç kalır. En büyük ücret; Allah-ü Teâlâ’nın, bir insanı kulluğa kabul etmesidir. Bunun da alameti, Kur’âni ölçülere göre Allah’a itaâttir. Bunun en büyük ücreti de bizzat kulluğun içindedir. Cenab-ı Hakk bunu kuluna hissettirir. Bunun adına ‘HUZUR’ denir.

Allah’a ihlâsla kulluk yapanlar gerçekte Dünyada da bir nevi Cennet hayatı yaşarlar, bedenleri zindanda olsa bile, Ruhları Cennet bahçelerinde cevelan eder.

*NE; Nasihat etme işi sonunda bir ‘HOTFURUŞLUK’ olmaz mı?

-A-V; Nasihat eden ihlâslı olursa, nefsine bir pay çıkarmayıp Allah’a kulluğunun bir gereği olduğunu bilirse, insanları hor-hakir görmez, varlığının, ilminin zekatı olduğunu bilirse, insanlardan herhangi bir şey talep etmezse, ücretini sadece Rabb’inden beklerse VE HER ŞEYDEN ÖNCE NASİHATE BİZZAT KENDİNİN İHTİYACI OLDUĞUNUN FARKINDA OLUR, YAPMADIĞI ŞEYLERİ SÖYLEMEZSE; O ZAMAN BUNDAN BİR ÖVÜNME ÇIKARMAZ VE DE BU NASİHAT ALLAH-Ü ALEM TESİRLİ OLUR.

-A-V; Ey nefs-i emmare biz de sana bir sual soracağız?

*NE, Buyurun sorun.

*A-V; İnsanları iyilik yapmaktan alıkoymayı, kötülük işlemelerine de teşviki ne ile yapıyorsun?

*NE; Madem hakikati anladım Elhamdülillah. ‘Ben de bir hayırda bulunayım’. KULLANDIĞIM EN ÖNEMLİ SİLAHIM ‘BAHANE UYDURMAKTIR’ BANA TESLİM OLAN İNSAN, İYİLİK YAPMAMAK İÇİN DE, KÖTÜLÜLÜK İŞLERKEN DE HEP BİR BAHANENİN ARKASINA SIĞINIR. VE ŞÖYLE DER; ‘SOR BAKAYIM, NİYE YAPTIM?’ ‘SOR BAKAYIM NİYE YAPMADIM?’ ŞUNDAN, ŞUNDAN, ŞUNDAN….. DOLAYI’…YAPMADIM/YAPTIM, ETTİM’ DER. Ve bu yaşayış bir müddet sonra tabiat (huy) haline dönüşür (bağımlılık yapar).Ve artık ondan kurtulmak çok zordur, illa ki, hâzık bir Tabib ola…

*Değerli dostlarım nefs-i emmaremle olan muhavereyi burada kesiyorum. Zaten çok da uzun oldu. Hakkınızı helal ediniz. Biraz da perişanca oldu.

Söyledim ya, Nefs ile bu bir yaka-paça olma işi. Kavgada düzen, âhenk olduğunu kim söylüyor?

*Ayrıca bu nefsime biçtiğim bir gömlektir. İhtiyacı olan, üzerine uyan, alsın giysin. Benden yana helal olsun. Üzerine uymayan da bana iade etsin. Vesselam…

(1): “Sizden, hayra çağıran, iyiliği (marûfu) emreden ve kötülükten (münkerden) men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erenler onlardır’’ ( Âl-i İmrân, 104).

Prof. Dr. Yusuf Özertürk.

İNTERNET RADYOMUZ 24 SAAT YAYINDADIR.
Yükleme linklerini görebilmek için üye olmanız gerekmektedir. Üye Ol veya Giriş Yap

FANİ DUNYA FORUM HABERLER

Gönderen Konu: Nefs-i Emmaremle Bir Muhavere 2 (Okunma sayısı 324 defa)

fanidunya NET

Nefs-i Emmaremle Bir Muhavere 2